Fietsen in de Franse Alpen.
Op weg naar de Alpen
Mei 2014
Na jaren van lange afstand lopen moest ik zo’n zeven jaar geleden vanwege rug problemen een andere sport kiezen. Ik was er al snel aan uit dat dit tour fietsen moest gaan worden. Als met de paplepel ingegoten door vader Willy volg ik wielersport al sinds mijn jeugd en heb er echt een klik mee. Mijn eerste fiets heb ik overgenomen van broer Ad. Dit was een Fondriest toerfiets welke was overgespoten in de Sirocco kleuren. Sinds een jaar of drie rij ik rond op mijn eigen Sirocco en ben ik inmiddels wat meer gevorderd in het tourfietsen. Momenteel rij ik op een Sirocco fiets met een profiled frame en een Shimano Ultegra groep en dit bevalt prima! Ik ben nu 3 jaar lid van WTC Woensdrecht en heb vorig jaar alles bij elkaar zo’n 4500km gefietst. Twee jaar geleden ben ik begonnen met fietsen in Limburg. Na een aantal keer ging dit steeds beter en ben ik eens gaan fietsen in de omgeving van Luik. De Luikse heuvels zijn best pittig, en ik heb er dan ook een aantal keer voor moeten trainen om ook hier goed boven te kunnen komen. Al bij al is dit gelukt en ik was dit jaar toe aan mijn eerste uitdaging om te gaan fietsen in de Alpen.
Door de zachte winter van afgelopen jaar had ik de hele periode vooraf eigenlijk gewoon op de weg kunnen rijden. Via het bedrijf dat op mijn werk het fitness center runt, had ik me ingeschreven voor een Alpen clinic welke van start zou gaan op vrijdag 9 mei tot en met 13 mei. Ik heb bewust voor een clinic gekozen omdat ik totaal geen ervaring had met fietsen in het hoog gebergte en op zoek was naar een goed stukje begeleiding. Samen met fietsmaat Corne Karremans en genoeg voorbereidende km ’s in de benen zijn we donderdag voor de clinic al afgereisd naar Venosc, een klein dorpje wat 6 km berg opwaarts ligt op de col la Bérarde. Totaal waren er zo’n 23 deelnemers aan de clinic welke prima was verzorgd door het bedrijf ‘Bewegen Werkt’. Voordat we de eerste rit gingen maken kregen we een uitgebreide instructie met zeer goede tips die voor mij als beginner in de echte bergen zeer waardevol waren zoals hoe een haarspeld bocht aan te snijden, waar op te letten bergop, hoe af te dalen waarbij de veiligheid voorop stond. Hoe te dalen met nat wegdek, pompend remmen, handen onderin de beugel en ga zo maar door. Eten en drinken tijdens fietsen in het hooggebergte moet uiteraard goed in balans zijn, ook daar werd aandacht aan besteed. Daarnaast reden er over alle vier de dagen twee zeer ervaren ‘fietsende coaches’ mee die je onderweg observeerde en tijdens het fietsen nog allerlei tips gaven, ook tijdens het dalen. Dit gaf mij persoonlijk een goed gevoel, en ik moet toegeven dat wanneer ik dit allemaal op eigen initiatief had moeten doen, ik er niet zoveel van zou hebben gebakken. Echt een aanrader voor de eerste keer fietsen in het hoog gebergte.
Uiteindelijk hebben we de volgende cols beklommen : col La Bérade(3x), Col d’Ornon, col du Glandon+ col de la Croix-de- Fer en de Alpe d’Huez. Helaas was de col du Galibier afgesloten en heeft de organisatie hiervoor wat alternatieven moeten zoeken wat prima is gelukt. Persoonlijk vond in de rit baar de col du Glandon + col de la Croix-de- fer (de een gaat over in de ander) de mooiste. Met name het overstijgen van de boomgrens en het fietsen in een omgeving die op een maanlandschap lijkt met de eeuwige sneeuw naast de weg heeft veel indruk gemaakt.
Ik heb echt genoten van de natuur, maar uiteindelijk in de laatste km ‘s van een klim gaat het om drie zaken: Ik- de Berg- Boven komen. Dat is in alle beklimmingen gelukt maar ik heb zeker flink afgezien en de ’34 achter’ regelmatig moeten aanspreken.
Op zich geen schandaal omdat de meeste in de Alpen rondrijden met een ‘triple’ en ik het heb gedaan op mijn ‘compact’. Door Peter van de Klundert was mijn Ultegra groep voorzien van een 28-30-34 cassette achter.
De laatste dag stond ‘enkel‘ de Alpe d’Huez op het programma. Ook hier ben ik in een keer naar boven gereden maar ik moet eerlijk toegeven dat ik duidelijk kon merken al een aantal dagen klimmen ‘in de benen’ had zitten. Ik kwam dan ook redelijk kapot aan.
Alles bij elkaar was dit een schitterende ervaring, ik ga zeker nog eens ‘n keer terug om ander cols te beklimmen. Ik weet nu wat het van je vraagt. Het vereist echt goede voorbereiding en je materiaal moet op en top zijn.
De voorbereiding heb ik zelf voor gezorgd, en het materiaal in samenwerking met Sirocco.
Een mooie combinatie toch?
Karel Groffen
Na jaren van lange afstand lopen moest ik zo’n zeven jaar geleden vanwege rug problemen een andere sport kiezen. Ik was er al snel aan uit dat dit tour fietsen moest gaan worden. Als met de paplepel ingegoten door vader Willy volg ik wielersport al sinds mijn jeugd en heb er echt een klik mee. Mijn eerste fiets heb ik overgenomen van broer Ad. Dit was een Fondriest toerfiets welke was overgespoten in de Sirocco kleuren. Sinds een jaar of drie rij ik rond op mijn eigen Sirocco en ben ik inmiddels wat meer gevorderd in het tourfietsen. Momenteel rij ik op een Sirocco fiets met een profiled frame en een Shimano Ultegra groep en dit bevalt prima! Ik ben nu 3 jaar lid van WTC Woensdrecht en heb vorig jaar alles bij elkaar zo’n 4500km gefietst. Twee jaar geleden ben ik begonnen met fietsen in Limburg. Na een aantal keer ging dit steeds beter en ben ik eens gaan fietsen in de omgeving van Luik. De Luikse heuvels zijn best pittig, en ik heb er dan ook een aantal keer voor moeten trainen om ook hier goed boven te kunnen komen. Al bij al is dit gelukt en ik was dit jaar toe aan mijn eerste uitdaging om te gaan fietsen in de Alpen.
Door de zachte winter van afgelopen jaar had ik de hele periode vooraf eigenlijk gewoon op de weg kunnen rijden. Via het bedrijf dat op mijn werk het fitness center runt, had ik me ingeschreven voor een Alpen clinic welke van start zou gaan op vrijdag 9 mei tot en met 13 mei. Ik heb bewust voor een clinic gekozen omdat ik totaal geen ervaring had met fietsen in het hoog gebergte en op zoek was naar een goed stukje begeleiding. Samen met fietsmaat Corne Karremans en genoeg voorbereidende km ’s in de benen zijn we donderdag voor de clinic al afgereisd naar Venosc, een klein dorpje wat 6 km berg opwaarts ligt op de col la Bérarde. Totaal waren er zo’n 23 deelnemers aan de clinic welke prima was verzorgd door het bedrijf ‘Bewegen Werkt’. Voordat we de eerste rit gingen maken kregen we een uitgebreide instructie met zeer goede tips die voor mij als beginner in de echte bergen zeer waardevol waren zoals hoe een haarspeld bocht aan te snijden, waar op te letten bergop, hoe af te dalen waarbij de veiligheid voorop stond. Hoe te dalen met nat wegdek, pompend remmen, handen onderin de beugel en ga zo maar door. Eten en drinken tijdens fietsen in het hooggebergte moet uiteraard goed in balans zijn, ook daar werd aandacht aan besteed. Daarnaast reden er over alle vier de dagen twee zeer ervaren ‘fietsende coaches’ mee die je onderweg observeerde en tijdens het fietsen nog allerlei tips gaven, ook tijdens het dalen. Dit gaf mij persoonlijk een goed gevoel, en ik moet toegeven dat wanneer ik dit allemaal op eigen initiatief had moeten doen, ik er niet zoveel van zou hebben gebakken. Echt een aanrader voor de eerste keer fietsen in het hoog gebergte.
Uiteindelijk hebben we de volgende cols beklommen : col La Bérade(3x), Col d’Ornon, col du Glandon+ col de la Croix-de- Fer en de Alpe d’Huez. Helaas was de col du Galibier afgesloten en heeft de organisatie hiervoor wat alternatieven moeten zoeken wat prima is gelukt. Persoonlijk vond in de rit baar de col du Glandon + col de la Croix-de- fer (de een gaat over in de ander) de mooiste. Met name het overstijgen van de boomgrens en het fietsen in een omgeving die op een maanlandschap lijkt met de eeuwige sneeuw naast de weg heeft veel indruk gemaakt.
Ik heb echt genoten van de natuur, maar uiteindelijk in de laatste km ‘s van een klim gaat het om drie zaken: Ik- de Berg- Boven komen. Dat is in alle beklimmingen gelukt maar ik heb zeker flink afgezien en de ’34 achter’ regelmatig moeten aanspreken.
Op zich geen schandaal omdat de meeste in de Alpen rondrijden met een ‘triple’ en ik het heb gedaan op mijn ‘compact’. Door Peter van de Klundert was mijn Ultegra groep voorzien van een 28-30-34 cassette achter.
De laatste dag stond ‘enkel‘ de Alpe d’Huez op het programma. Ook hier ben ik in een keer naar boven gereden maar ik moet eerlijk toegeven dat ik duidelijk kon merken al een aantal dagen klimmen ‘in de benen’ had zitten. Ik kwam dan ook redelijk kapot aan.
Alles bij elkaar was dit een schitterende ervaring, ik ga zeker nog eens ‘n keer terug om ander cols te beklimmen. Ik weet nu wat het van je vraagt. Het vereist echt goede voorbereiding en je materiaal moet op en top zijn.
De voorbereiding heb ik zelf voor gezorgd, en het materiaal in samenwerking met Sirocco.
Een mooie combinatie toch?
Karel Groffen
